-
Een diagnose van de Brusselse eerstelijnszorg
Ga naar het artikel >: Een diagnose van de Brusselse eerstelijnszorgAflevering 13
De Brusselse eerstelijnszorg kreunt onder de tekorten. En anders zijn de drempels te hoog of vinden veel Brusselaars hun weg niet in het aanbod. ‘Zal ik opsommen wat er allemaal toeneemt? De poor workers, de kwetsbare eenoudergezinnen, mensen die hun rechten niet opnemen of in een multiproblematiek zijn verstrikt.’ Hoe kan het beter? -
Brussel wordt ouder
Ga naar het artikel >: Brussel wordt ouderAflevering 14
Brussel is een opvallend jong gewest, maar dat verandert stilaan. Er wonen ongeveer 160.000 65-plussers en binnen tien jaar heeft 1 op 2 senioren een migratieachtergrond. De thuiszorg en de woonzorgcentra zijn daar niet op voorbereid. ‘Niet elke senior gebruikt toiletpapier.’ -
Oud worden met de vertrouwde bakker om de hoek
Ga naar het artikel >: Oud worden met de vertrouwde bakker om de hoekAflevering 15
Thuis je plan trekken of in een woonzorgcentrum wachten tot de kaars uitdooft. Veel alternatieven hebben Brusselse senioren niet. Maar stilaan groeit bij het beleid de wil voor een derde weg. Het idee van ‘zorgzame buurten’ komt tegemoet aan het verlangen van veel senioren om zo lang mogelijk in de eigen wijk te blijven wonen. Ambitieus, complex, maar niet onmogelijk om te realiseren. -
Vrouwen op weg naar vrijheid
Ga naar het artikel >: Vrouwen op weg naar vrijheidAflevering 16
Brussel werd als gevolg van de migraties een behoorlijk religieus gewest. Wat zegt dit over genderrollen, huwen en scheiden in de stad? Religie en culturele tradities kunnen zinvolle houvasten bieden, toch hebben ze ook schaduwkanten. ‘Mon mari ne veut pas, madame.’ -
Schrijf mij maar maagdelijkheid voor
Ga naar het artikel >: Schrijf mij maar maagdelijkheid voorAflevering 17
‘Als een UCL-studente in Woluwe ongewenst zwanger wordt, dan komt bij wijze van spreken de bomma mee op consultatie. Met de entourage van een meisje in Sint-Joost kan dat anders zijn.’ Hyperdivers Brussel? Dat zijn ook uiteenlopende visies op contraceptie, maagdelijkheid en abortus. Heel ernstig is de realiteit van vrouwenbesnijdenis. -
‘Hé, poupée!’
Ga naar het artikel >: ‘Hé, poupée!’Aflevering 18
Het bewustzijn van de problematiek van seksueel grensoverschrijdend gedrag in de publieke ruimte heeft de wind in de zeilen. Fluiten, nastaren of extremer: vragen om te kussen of dat gewoon doen. Vrouwen zijn het moe. Hoe groot is het probleem in Brussel? Zijn er plaatsen waar het meer voorvalt? En wie zijn die mannen? -
Grenzen aan seksueel grensoverschrijdend gedrag
Ga naar het artikel >: Grenzen aan seksueel grensoverschrijdend gedragAflevering 19
Let op met machogedrag op straat, want sinds 2021 kan je op een lokagente botsen die aan heterdaadbetrapping doet. Naast repressie kan in Brussel ook worden nagedacht over een vrouwvriendelijke aanleg van de publieke ruimte. En dan is er de derde piste. ‘We moeten via sensibilisering meer uitleggen dat jongens en meisjes seksueel verschillend zijn.’ -
Een Brussel 5.0 voor lgbtqi’ers
Ga naar het artikel >: Een Brussel 5.0 voor lgbtqi’ersAflevering 20
De aanvaarding van seksuele geaardheid is in hyperdivers Brussel een verhaal van verschillende snelheden. Voor de ene is het hip om uit de kast te komen. Andere lgbtqi’ers moeten afwegingen maken, omdat de familie hen anders kan verstoten. ‘We zitten in Brussel in een tolerantiefase. Maar tolereren, is niet gelijk aan accepteren.’ -
Creatief met schaarste
Ga naar het artikel >: Creatief met schaarsteAflevering 21
Een goed ingerichte publieke ruimte kan hyperdiverse groepen die elkaar anders niet kruisen, toch samenbrengen. Hoe je dat doet, is niet simpel. Niet elke keuze zal iedereen plezieren. Bovendien is de publieke ruimte in de arme sikkel schaars. ‘Toch kan je met een plastieken zeil, water en wat zeep al wonderen doen.’ -
De kracht van parades en vrolijke gekheid
Ga naar het artikel >: De kracht van parades en vrolijke gekheidAflevering 22
Een aangename publieke ruimte is niet altijd een kwestie van een doordachte inrichting (Afl. 21). Ook feesten en culturele interventies op straat kunnen mensen samenbrengen. Brussel put uit een rijk repertoire. Uiteraard is er de Zinneke Parade. Maar ook de solodanseres die plots in sportbikini op een Molenbeeks plein een nieuw spektakel uittest. ‘Goed dat dit ook hier gebeurt, zeiden sommige gesluierde moslima’s mij.’
-
Kunst met een grote of een kleine K
Ga naar het artikel >: Kunst met een grote of een kleine KAflevering 23
Catzilla, een parodie op Godzilla, werd op YouTube duizenden keren bekeken. De makers? Simpele ketten uit de kanaalzone, met simpele camera’s en zonder financiële middelen. De volkswijken van de arme sikkel zijn geen culturele woestijnen. Er wordt gedanst, gefilmd, geschilderd, geschreven en gerapt. Wie pikt die bottom-upkunst op?
-
Zuurstof voor cultuur
Ga naar het artikel >: Zuurstof voor cultuurAflevering 24
De Brusselaar die teruggetrokken in zijn kamertje cultuur produceert, speelt in vierde divisie. De Brusselaar die tot de KVS doorstoot, speelt in de Champions League. Hoeveel stem geven de grote cultuurhuizen aan wat leeft in de stad? ‘Cultuurparticipatie boekte de voorbije twintig jaar progressie, maar alles kan meer en nog veel beter. De drempels blijven hoog.’’