-
Aflevering 7
‘Wij zijn niet bang voor muizen, want de ratten eten ze op.’ Het schrijnende gebrek aan betaalbare kwaliteitsvolle huisvesting bepaalt haast wie je bent in hyperdivers Brussel. Huisvesting maakt of kraakt een leven. ‘Soms kom ik in een studio met een dubbelbed voor twee volwassenen, twee kinderen en een baby die je daar tussen moeten zoeken.’ Wat zijn de oorzaken van de woningcrisis en waarom sleept die al zolang aan? -
foto: Jan Van Bostraeten Aflevering 10
Ongeveer 40 procent van de Brusselaars heeft geen huisarts en dat is deels cultureel bepaald. Het concept van huisartsgeneeskunde is te weinig gekend. Veel Brusselaars doen bijgevolg aan dure medical shopping in polyklinieken waar consumptiegeneeskunde floreert. ‘Een radiografie van het schouderblad en er meteen de hele borstkas bijkrijgen. Tandpijn? Woeps, meteen een implantaat.’ -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 11
Een gebrekkige kennis van de landstalen en veel kortgeschooldheid en armoede. Zo waait Brusselse hyperdiversiteit bij de huisartsen binnen. Pas in tweede instantie worden ze geconfronteerd met culturele en religieuze tradities. ‘Marokkanen spreken liever over de lelijke ziekte, dan over kanker.’ -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 12
Terwijl het onder witte middenklassers hip is om uit te pakken met ‘mijn psy heeft gezegd’, is dat voor veel andere groepen in Brussel niet zo. Rond de mentale gezondheidszorg hangt veel schaamtecultuur. ‘Liever het probleem afschuiven op het boze oog, dan nadenken over zichzelf.’ Psychologen graven via omwegen naar de ziel. -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 13
De Brusselse eerstelijnszorg kreunt onder de tekorten. En anders zijn de drempels te hoog of vinden veel Brusselaars hun weg niet in het aanbod. ‘Zal ik opsommen wat er allemaal toeneemt? De poor workers, de kwetsbare eenoudergezinnen, mensen die hun rechten niet opnemen of in een multiproblematiek zijn verstrikt.’ Hoe kan het beter?