-
Aflevering 7
‘Wij zijn niet bang voor muizen, want de ratten eten ze op.’ Het schrijnende gebrek aan betaalbare kwaliteitsvolle huisvesting bepaalt haast wie je bent in hyperdivers Brussel. Huisvesting maakt of kraakt een leven. ‘Soms kom ik in een studio met een dubbelbed voor twee volwassenen, twee kinderen en een baby die je daar tussen moeten zoeken.’ Wat zijn de oorzaken van de woningcrisis en waarom sleept die al zolang aan? -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 9
Er is haast geen thema waarover je kan interviewen zonder dat armoede ergens om de hoek loert. En het verbetert niet. Armoede tekent hyperdivers Brussel. De eerstelijnswerkers zitten op hun tandvlees en de nuldelijn, dus burgers, religieuze gemeenschappen en etnisch-culturele zelforganisaties worden een essentiële schakel in het welzijnslandschap. -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 11
Een gebrekkige kennis van de landstalen en veel kortgeschooldheid en armoede. Zo waait Brusselse hyperdiversiteit bij de huisartsen binnen. Pas in tweede instantie worden ze geconfronteerd met culturele en religieuze tradities. ‘Marokkanen spreken liever over de lelijke ziekte, dan over kanker.’ -
foto: Hans Vandecandelaere Aflevering 13
De Brusselse eerstelijnszorg kreunt onder de tekorten. En anders zijn de drempels te hoog of vinden veel Brusselaars hun weg niet in het aanbod. ‘Zal ik opsommen wat er allemaal toeneemt? De poor workers, de kwetsbare eenoudergezinnen, mensen die hun rechten niet opnemen of in een multiproblematiek zijn verstrikt.’ Hoe kan het beter?